Psy do poszukiwania i ratowania: kompleksowy przewodnik

Psy ratownicze są wysoce wyszkolonymi zwierzętami, które odgrywają kluczową rolę w lokalizowaniu zaginionych osób.

Psy te są wyszkolone do śledzenia określonych zapachów, takich jak zapach człowieka, i mogą pracować w różnych warunkach.

Ich czuły zmysł węchu pozwala im śledzić zapachy sprzed kilku godzin, a nawet dni, co czyni je nieocenionymi w operacjach poszukiwawczo-ratowniczych.

W XVII wieku mnisi z hospicjum św. Bernarda w Alpach Szwajcarskich używali psów św. Bernarda do poszukiwania i ratowania rannych lub zagubionych podróżnych.

Używanie wyszkolonych psów w poszukiwaniach i akcjach ratunkowych zyskało na popularności w czasie I wojny światowej, kiedy to psy wojskowe były wykorzystywane do lokalizowania rannych żołnierzy.

For more insights, see: Psy Do Poszukiwania I Ratowania Św. Bernarda

Jednak wykorzystanie psów w badaniach sądowych jest zjawiskiem nowszym. Pierwszy przypadek użycia psa wyszkolonego wyłącznie do przeszukiwania zwłok odnotowano w 1974 roku przez policję stanu Nowy Jork, która prowadziła śledztwo w sprawie zabójstwa wielu ofiar pochowanych w lesie.

Sukces tych pierwszych psów do poszukiwania zwłok doprowadził do opracowania specjalistycznych programów szkoleniowych, które obecnie są prowadzone przez organizacje policyjne i zespoły poszukiwawcze.

Szkolenie psów poszukiwawczo-ratowniczych zaczyna się, gdy mają zaledwie 10-12 tygodni, z "gry zapachowe", aby wprowadzić je w koncepcję śledzenia zapachu.

Psy spędzają około 12-18 miesięcy na szkoleniu, przez 20 lub więcej godzin tygodniowo, przy czym powtórzenia i nagrody są kluczowymi elementami ich uczenia się.

Aby przygotować się do fizycznych wysiłków związanych z pracą poszukiwawczo-ratowniczą, psy w ramach szkolenia są narażone na trudny teren, taki jak gruz i nierówny teren.

A different take: Shih Tzu - Psy Mieszane

Niektóre z kluczowych obszarów szkolenia dla psów poszukiwawczo-ratowniczych obejmują socjalizację, posłuszeństwo i zachowanie, które są niezbędne do ich sukcesu w terenie.

Oto kilka podstawowych narzędzi szkoleniowych stosowanych w szkoleniu psów do poszukiwania i ratowania:

Pomocniki te pomagają psom nauczyć się śledzić zapach i wykazać gotowość do pracy pomimo rozpraszających ich czynności.

Do prac poszukiwawczo-ratowniczych często wybierane są psy czystej rasy, ponieważ pozwala to na wyraźniejsze zrozumienie ich potencjalnych zdolności roboczych i ewentualnych problemów genetycznych.

Dobra towarzyskość i temperament są niezbędnymi cechami zachowania dla psa poszukującego i ratującego, ponieważ muszą wchodzić w interakcje z ludźmi i pracować w nowych środowiskach.

Ważne jest również silne dążenie do zdobyczy, ponieważ pomaga psu skupić się na wykonywanym zadaniu i zignorować rozpraszające czynniki.

Inteligencja, wytrzymałość, zwinność, zdolność do adaptacji, odwaga i ciekawość - wszystkie te cechy są cenne dla psa poszukującego i ratującego.

Przy wyborze psa do pracy uwzględnia się również cechy fizyczne, takie jak długość i grubość futra, ponieważ muszą być one odpowiednie dla środowiska, w którym będą pracować.

Oto niektóre typowe rasy psów wykorzystywane w akcjach poszukiwawczo-ratowniczych:

Te rasy są często wybierane, ponieważ mają niezbędne cechy i cechy charakterystyczne do prac poszukiwawczo-ratowniczych, ale każda średnia lub duża rasa robocza lub sportowa może sprostać wyzwaniu dzięki odpowiedniemu szkoleniu i umiejętnościom.

Metody szkolenia psów SAR opierają się na metodach opracowanych podczas I i II wojny światowej, które obejmowały szkolenie psów wojskowych.

Szkolenie psa SAR zazwyczaj rozpoczyna się, gdy pies jest szczeniakiem, około 10-12 tygodni, z "grami zapachowymi", aby wprowadzić go do poszukiwania.

Powtórzenia są kluczowe w szkoleniu psów SAR, z których większość spędza 12-18 miesięcy na szkoleniu przez 20 lub więcej godzin tygodniowo.

Kluczowe elementy treningu obejmują socjalizację, posłuszeństwo, teren i zachowanie.

Pomocniki szkoleniowe są używane do nauczania psów SAR lokalizowania zapachów i mogą być naturalne lub sztuczne. Pomocniki naturalne obejmują ludzkie mięso, ludzką krew, próbki gleby i adipocere, podczas gdy sztuczne pomocniki obejmują Putrescine i Cadaverine oraz Sigma Pseudo Distressed Body.

Oto najczęstsze metody treningowe stosowane w treningu psów SAR:

Szkolenie uzupełniające jest niezbędne do zapobiegania pogorszeniu wydajności węchowej i zachowań o wysokiej czujności.Obejmuje to regularne ćwiczenia i dodatkowe szkolenia w celu utrzymania umiejętności i kompetencji zespołu.

Zapach powietrza jest kluczową umiejętnością dla zespołów poszukiwawczo-ratowniczych i niezbędne jest zrozumienie, jak to działa.

Pies powinien pracować bez smyczy i prostopadle do wiatru, aby zlokalizować zapach w powietrzu.

Zespoły Airscent są najbardziej skuteczne, gdy są rozmieszczone w okolicach, gdzie ostatnio widziano ofiarę i w obszarach o wysokim prawdopodobieństwie. Są również przydatne, gdy nie ma artykułu zapachowego lub nie ma sygnału osobistego lokalizatora (PLS), lub jeśli upłynęło zbyt dużo czasu.

Działający zespół psów i kierowców Airscent powinien posiadać certyfikat wydany przez zewnętrznego oceniającego, który obejmuje umiejętności poruszania się mapą i kompasem, lokalizowanie nieznanej osoby w określonym czasie na dużym nieznanym obszarze i wskazanie znalezionego przedmiotu w określony wcześniej sposób.

Consider reading: Dlaczego Psy Atakują, Gdy Wyczuwają Strach?

Odzyskiwanie zwłok jest kluczowym aspektem operacji poszukiwawczo-ratowniczych (SAR).

Aby wyszkolić psy do poszukiwania zwłok, opiekunowie używają źródeł zapachów znanych jako pomocniki treningowe, które mogą być naturalne lub sztuczne.

Z drugiej strony do sztucznych środków pomocniczych zalicza się putrescynę i kadawerynę, związki chemiczne, które symulują zapach rozkładu.

Aby uzyskać tytuł psa poszukiwacza zwłok, pies musi zdać specjalną ocenę, która obejmuje wykrywanie drobnych kawałków zwłok, które mogą być zakopane przez pewien czas.

Aby zidentyfikować ciało w wodzie, psy do odzyskiwania wody są szkolone do wykrywania ludzkiego zapachu w wodzie. Jest to trudne zadanie ze względu na prądy i zmiany wody, co sprawia, że konieczne jest użycie wielu zespołów psów / obsługujących bez uprzedniej wiedzy o odkryciach innych.

Oto kilka kluczowych metod szkolenia psów SAR:

Pamiętaj, że cierpliwość, wytrwałość i pochwała są podstawowymi zasadami treningu psów SAR.

Koszty szkolenia i przygotowania do prac poszukiwawczo-ratowniczych mogą być znaczne.

Według National Disaster Search Dog Foundation szkolenie psa do poszukiwania i ratowania wymaga kilku lat.

Koszty finansowe dla wolontariuszy mogą być wysokie, według niektórych szacunków wynoszą średnio 5000 dolarów lub więcej rocznie.

Trenerzy muszą także nauczyć się szkolić psy, co wymaga znacznego czasu i środków.

Zarówno opiekunowie, jak i ich psy mogą cierpieć na stres i depresję z powodu wyczerpującej i czasami niebezpiecznej natury pracy.

Jako członek zespołu poszukiwawczo-ratowniczego odgrywasz kluczową rolę w odnalezieniu zaginionych osób i udzielaniu im pomocy.

Będziesz pracował w trudnych środowiskach, takich jak pustynia lub strefy katastrof, gdzie teren i warunki pogodowe mogą być trudne.

Twój trening przygotuje cię do bezpiecznego poruszania się w tych warunkach.

Będziesz częścią zespołu, pracującego razem z innymi członkami w celu osiągnięcia wspólnego celu.

Skuteczna komunikacja jest kluczem do udanej operacji poszukiwawczo-ratowniczej, więc nauczysz się używać radio i innych urządzeń komunikacyjnych.

Nauczysz się również podstawowych umiejętności pierwszej pomocy, aby zapewnić natychmiastową opiekę potrzebującym.

W typowej operacji poszukiwawczo-ratowniczej, można spodziewać się spędzić 12 godzin lub więcej w terenie.