Wyjaśnienie heraldyki dla początkujących

Na początku heraldyka może wydawać się nieco przerażająca, ale w rzeczywistości jest całkiem prosta, gdy zrozumiesz podstawy.

W heraldyce hound jest często przedstawiany jako pies z długim, buszastym ogonem i wyprostowanymi uszami, ponieważ pierwotnie były hodowane do polowań, a ich charakterystyczne cechy fizyczne były cenione za ich zdolność do śledzenia i gonienia zdobyczy.

Kolor psa w heraldyce może być również znaczący, ponieważ różne kolory często symbolizują różne cechy lub cechy. Na przykład czarny pies może reprezentować szybkość i zwinność, podczas gdy biały pies może reprezentować czystość i niewinność.

A unique perspective: Pies Górski W Porównaniu Z Golden Retrieverem

W heraldyce, zęby wilka są często używane jako ładunek, ale istnieje specyficzny sposób na ich prawidłowe rysowanie. muszą się rozciągać prawie do linii środkowej, a gdy są rysowane z obu stron, powinny się prawie dotykać.

Pictorial Dictionary i Siebmacher pokazują przykłady zębów wilków, które demonstrują to poprawne przedstawienie.

On a similar theme: Pies Z Ibizy

Jeśli chcesz użyć zębów wilka z innymi ładunkami na boisku, jest przykład z ramion Keudel zu Schwebda, które mogą być blasonowane jako Argent, fess vert i sześć głównych zębów wilka, trzy od dexter i trzy od złośliwego, sable.

Zęby wilków mogą być używane z innymi ładunkami, a ramiona Keudel stanowią precedens dla tego.

W okresowych uzbrojeniach psy często były blazoned bardziej ogólnie, takie jak talbot lub leveret.

SCA zezwala na określenie znanych ras okresowych w blazonie, ale jest to uważane za anomalię.

Talbot i levrier to przykłady ogólnych cech używanych do opisania psów w blazonach okresowych.

W styczniu 1993 roku Tassine de Bretagne zauważył, że okresowe uzbrojenie nie określało rodzaju psa używanego jako ładunki, zamiast tego oznaczało je bardziej ogólnie.

Oznacza to, że w zbrojowni SCA, jest to ogólnie uważane za zły styl do blazon konkretnej rasy psa, chyba że jest to znana rasa okresu.

W blazonie można określić znane rasy okresowe, ale jest to uważane za anomalię w projekcie.

Tassine de Bretagne wskazał, że jest to powszechna praktyka w arsenale SCA, ale nie jest to zgodne z arsenałem okresu.

Oto niektóre znane rasy okresowe, które można określić w blazonie:

Warto zauważyć, że chociaż można określić te rasy, dostarczona dokumentacja musi udowodnić, że pies w blaszonie pasuje do rzeczywistego wyglądu rasy z tego okresu, jak w przypadku urządzenia Iscelin Teague w 2010 roku.

W heraldyce ładunek jest symbolem lub przedmiotem, który pojawia się na herbie.

Osobiście widziałem kilka kreatywnych zastosowań głowy greyhound w heraldycznych wzorach, ale nie jestem pewien, jak są one powszechne.

Oto kilka konkretnych przykładów głów greyhound w heraldyce:

Warto zauważyć, że głowy greyhound nie są tak powszechne jak inne obciążenia, ale mogą dodać odrobinę elegancji i wyrafinowania do herbu.

W heraldyce przedstawienie psa może się znacznie różnić w zależności od jego postawy.

Jeśli chodzi o kolorystykę psa, jest wiele opcji: argent, azur, futro, gules, wielobarwy, złoty, purpurowy, żółty lub zielony.

Jeśli chodzi o liczbę psów, jest to stosunkowo proste. Jeden pies może być przedstawiony w różnych kolorach, podczas gdy dwa psy mogą być Argent, Azure, Fur, Gules, Multicolor, Or, Purpure, Sable lub Vert.

Zęby wilka mogą być wyciągane z obu stron tarczy, jak widać w Per pale, trzy zęby wilka wychodzące z prawej strony i trzy zęby wilka wychodzące z złowrogiej strony, przeciwstawne.

Jednakże, używając zębów wilków, ważne jest, aby zapewnić, że rozciągają się prawie do linii środkowej, jak wskazuje ostatni precedens.

Można używać zębów wilka z innymi ładunkami na boisku, o ile są one narysowane prawidłowo. Na przykład, w Per chevron odwrócony "azur" i vert, kot uśpiony lub i emitujący z podstawy dextera trzy zęby wilka argent, zęby wilka są używane z kotem uśpionym i są narysowane prawidłowo.

Oto kilka kluczowych wskazówek dotyczących używania wilczych zębów na boisku:

W komentarzu do wniosku Clarissima della Chiesa podniesiono kwestię różnicy, jaką należy przyznać między głowami psów heraldycznych: wilków, lisów i różnych ras psów.

Polityka Towarzystwa polega na tym, że nie przyznaje się żadnych różnic w rodzaju głów psów, traktując głowy psów (niezależnie od rasy), głowy wilków i lisów jako nieznacznie różne.

Kwestia ta wiązała się z różnicą przyznaną dla zwierząt pełnowymiarowych, ale wniosek Clarissimy wymagał jedynie orzeczenia w sprawie ich głów.

Istnieją mocne dowody na to, że głowy psów były rysowane zamiennie w okresowej zbrojowni, z tymi samymi ramionami czasami przedstawionymi z głowami psów, a innym razem z głowami wilków.

Gdyby Towarzystwo ograniczyło się do kilku ras psów znajdujących się w zabytkowym arsenale, moglibyśmy uznać różnicę między tymi rasami a wilkami lub lisami.

Jednakże Towarzystwo zezwala na znacznie większą różnorodność ras psów, co wielokrotnie zwiększa zamieszanie z wilkami i lisami.

Dodatkowe zamieszanie ze wszystkimi tymi rasami uniemożliwia rozróżnienie między nimi.

To była konkretna kwestia wniosku Clarissima, który został teraz rozpatrzony.

Z niecierpliwością czekamy na dalsze argumenty, oparte na dowodach z okresu, dotyczące tego, czy należy przyznać różnicę dla rodzaju pełnociałowych psów (w przeciwieństwie do ich głów).

Według zebranych precedensów, pies może być przedstawiony na różne sposoby, takie jak couchant, passant, rampant lub sejant.

Psy mogą być przedstawione w różnych kolorach, w tym argent, azur, futro, gules, wielokolorowe, lub, purpurowy, sable i vert.

Oto podział na różne przedstawienia psów:

Zwróć uwagę, że nie jest to wyczerpująca lista, ale daje ona wyobrażenie o różnych sposobach przedstawiania psów w heraldice.

W heraldyce szczególne porównania między rasami psów mogą być skomplikowane. W sierpniu 2010 r. decyzja w Liście intencyjnym pokazuje, że talbot został oznaczony jako beagle, ale dokumentacja nie udowodniła, że oznaczony pies pasował do rzeczywistego wyglądu rasy z tego okresu.

Jednakże decyzja z czerwca 2001 r. ostatecznie odrzuciła tę propozycję, powołując się na brak poparcia.

Kolegium rozważyło zdefiniowanie kilku rodzajów psów, takich jak wilki, lisy, greyhoundi i talboty, jako znacząco różniące się od siebie.

Heroldowie SCA jasno dali do zrozumienia, że nie mogą już polegać na niezweryfikowanych twierdzeniach, i jako tacy, nie będą już rejestrować "Great Dane" jako uznanej rasy psa bez nowych dowodów.

Obraz rzekomo nazwany "Karl V z Great Dane" został przedstawiony jako dowód, ale później okazało się, że jest zatytułowany "Kaiser Karl V mit seinem Englishchen Wasserhund" przez Kunsthistoriches Museum, które jest właścicielem obrazu.

Rasa może być lub nie być okresowa, ale nie ma dowodów na to, że nazwa "Great Dane" jest okresowa, więc zostanie oznaczona jako mastiff.

Jeśli chcesz przedstawić ząb wilka w heraldyce, warto zauważyć, że w heraldyce okresowej zęby są często połączone u podstawy, a heroldowie zachęcają do tego przedstawienia.

Akceptują jednak również emblazy, w których zęby nie są całkowicie połączone, o ile nadal osiągają lub prawie osiągają linię per pale.

Oto kilka wskazówek dotyczących przedstawiania zębów wilka w heraldyce:

W sierpniu 2010 r. doszło do sporu między wnioskodawcą a Kolegium Odznaczającym z powodu przedstawienia psa na herbie.

Niestety, dostarczona dokumentacja nie udowodniła, że pies na blazonie pasuje do rzeczywistego wyglądu rasy z tego okresu.

W tym przypadku dokumentacja wykazała, że beagle były rasą psa z okresu, ale nie wystarczyła do udowodnienia konkretnego przedstawienia.

Kluczowym czynnikiem w ustalaniu prawidłowej rasy psa jest dokumentacja dostarczona przez zgłaszającego. W tym przypadku zgłaszający dostarczył wystarczającą dokumentację, ale nie wystarczyła ona do usunięcia rozbieżności między emblazonem a rzeczywistą rasą.

Oto kluczowe punkty z tej sprawy:

W świecie heraldyki, rozróżnianie różnych zwierząt może być wyzwaniem.

Różnica między wilkiem a Enfieldem jest dość specyficzna. Zgodnie z wrześniowym LoARem z 2003 roku, przednie nogi Enfielda nie mogą być zasłonięte przez inne elementy konstrukcji.

W rzeczywistości, ta zasada jest tak kluczowa, że jest często cytowana jako kluczowa różnica między tymi dwoma zwierzętami.

Aby to zilustrować, zastanówmy się nad następującym przykładem: jeśli przednie nogi Enfielda są zasłonięte, cały projekt jest nieważny.

Oto krótkie podsumowanie kluczowych punktów:

Debata greyhound vs wolf jest fascynującym przykładem, w jaki sposób można dokonywać konkretnych porównań w heraldyce. W 2001 roku College of Arms został poproszony o rozważenie, czy precedens powinien zostać obalony, aby dać znaczącą różnicę między greyhoundem a wilkiem.

A greyhound i wilk obaj byli uważani za zarzuty okresu, ale Kolegium ostatecznie postanowiło utrzymać precedens, że wszystkie psy są w konflikcie.

Dyskusja skupiła się na kwestii identyfikowalności, niektórzy twierdzili, że kołnierze były ważnym identyfikatorem dla psów.

Kolegium rozważało zaproponowanie planu określenia kilku konkretnych rodzajów psów, takich jak wilki, lisy i szopki, z których każdy byłby znacznie różni się od siebie i pozostała kategoria psów rodzajów, jednak plan ten ostatecznie nie został wdrożony z powodu niewystarczającego wsparcia.

Ten przypadek podkreśla znaczenie uwzględnienia niuansów opłat heraldycznych i potrzebę wyraźnego precedensu w dokonywaniu konkretnych porównań.

Hound (heraldyka) to termin o bogatej historii, a jego znaczenie może się różnić w zależności od języka.

Definicja psa w heraldyce znajduje się głównie w językach europejskich, w tym hiszpańskim, francuskim, niemieckim, włoskim i angielskim.

Możesz znaleźć tłumaczenie definicji psa w innych językach, w tym chińskim, japońskim i arabskim.

Oto lista języków, w których można znaleźć tłumaczenie definicji psa: