Kolory psa św. Bernarda i ich odmiany

Psy św. Bernarda są znane ze swoich charakterystycznych kolorów futra, które mogą się różnić od jasnego kremowego do ciemnoczerwonego.

Pierwotnym celem tej rasy było ratowanie podróżnych uwięzionych w śniegu, więc ich gruby płaszcz był niezbędny do przetrwania.

Są dwa główne typy sierści św. Bernarda: szorstka i gładka.

Expand your knowledge: Psy Do Poszukiwania I Ratowania Św. Bernarda

Najbardziej rzadkie kolory psa św. Bernarda to brązowo-żółty, mahon i biały oraz brindle grizzle, które mogą kosztować tysiące dolarów.

Te kolory są rzadkie, ponieważ nie spełniają standardów rasy, które wymagają, aby biały był znaczącą częścią futra.

Bernardy mogą mieć czarne znaki, ale zawsze towarzyszą im białe, a czarne nigdy nie jest dominującym kolorem.

Czarny Saint Bernard byłby bardzo niezwykły i nie spełniłby specyfikacji rasy ustalonych przez główne kluby kennelowe.

Standard rasy pomaga zachować charakterystyczny wygląd i jednolitość rasy, co jest ważne dla jej roli historycznej i funkcjonalnej.

Rzadkie kolory św. Bernarda mogą znacznie wpłynąć na jego cenę, co czyni go istotną kwestią dla potencjalnych właścicieli.

Intriguing read: Rzadkie Kolory Sznaucera

Rasa Saint Bernard występuje w różnych kolorach, a zrozumienie standardu rasy może być nieco trudne ze względu na nieporozumienia między klubami kennelowymi.

American Kennel Club (AKC) ma jasną listę akceptowanych kolorów psów Saint Bernard.

Warto zauważyć, że lista akceptowanych kolorów AKC jest dość obszerna, ale zawsze dobrze jest sprawdzić to z renomowanym hodowcą lub bezpośrednio z AKC, aby uzyskać najnowsze informacje.

Zróżnicowanie kolorów w św. Bernardach zależy przede wszystkim od genetyki.

Specyficzne geny odziedziczone po obu rodzicach wpływają na kolor i wzór futra u ich potomstwa.

Te geny kontrolują dystrybucję melaniny, pigmentu odpowiedzialnego za barwienie futra.

Różnice kolorystyczne bernardynów zależą przede wszystkim od genetyki.

Geny odziedziczone po obu rodzicach wpływają na kolor futra i wzór widoczny u ich potomstwa, kontrolując dystrybucję melaniny, pigmentu odpowiedzialnego za barwienie futra.

Wzajemne oddziaływanie dominujących i recesywnych genów powoduje powstawanie różnych kolorów i wzorów, takich jak czerwony, mahogany, brindle i plamy bieli.

Wybory dotyczące hodowli mogą zwiększać lub zmniejszać pewne kolory w puli genetycznej rasy, ale wszystkie rozpoznawane kolory i wzory występują naturalnie w ramach genetycznych rasy St. Bernard.

Święty Bernat powinien mieć białe znaki na nosie, szyi, kołnierzu, klatce piersiowej, stopach i końcówce ogona.

Ciemna maska wokół oczu jest również cechą charakterystyczną tej rasy, a jej uszy powinny mieć ciemniejszy odcień niż reszta futra.

Wzorzec brindle w St. Bernards przedstawia ciemne pasy na jaśniejszej barwie podstawy, co sprawia, że każdy pies wyraźnie indywidualny w wyglądzie.

Ten wyjątkowy wzór jest stosunkowo rzadki w porównaniu do bardziej powszechnych czerwono-białych lub brązowo-białych płaszczy.

Intensywność i zasięg pasów może się znacznie różnić w zależności od psa, co sprawia, że każdy szczupły św. Bernard jest naprawdę wyjątkowy.

Tygrysie prążki wzorca brindle sprawiają, że jest to pożądana cecha dla tych, którzy szukają wybitnego zwierzaka lub psa wystawowego.

Podwójne merle i wysokie białe mogą mieć poważne problemy zdrowotne spowodowane unikalną genetyczną strukturą, która wpływa na ich kolor futra, w tym problemy ze słuchem i oczami.

Psy o lżejszej lub ciężkiej białej sierści, takie jak te, które są głównie białe lub rzadkie, całkowicie białe bernardynki, mogą być predysponowane do pewnych problemów zdrowotnych, takich jak głuchotę i raka skóry z powodu mniejszej ilości pigmentu w uszach i skórze.

Hodowcy powinni przeprowadzać badania przesiewowe i testy genetyczne, aby upewnić się, że psy o jaśniejszych kolorach są zdrowe i aby uniknąć hodowli zwierząt z genetyczną predyspozycją do problemów zdrowotnych związanych z ich kolorem futra.

Podwójne merle i wysokie białe mogą mieć poważne problemy zdrowotne spowodowane unikalnymi genami, które determinują ich kolor futra, w tym problemy ze słuchem i oczami.

Psy o kolorze futra, uważanym za wadliwy przez główne kluby kennelowe, mogą być bardziej podatne na choroby i mieć krótszą żywotność.

Nie ma żadnych dowodów na to, że kolor płaszcza św. Bernarda wpływa na jego zdrowie, temperament czy zachowanie.

Psy o lżejszej lub ciężkiej białej sierści mogą być podatne na pewne problemy zdrowotne, takie jak głuchota i rak skóry.

Hodowcy powinni przeprowadzać badania przesiewowe i badania genetyczne w celu zapewnienia, że psy o jaśniejszych kolorach są zdrowe, oraz w celu uniknięcia hodowli zwierząt z genetyczną predyspozycją do problemów zdrowotnych związanych z kolorem futra.

Św. Bernardowie są bardzo puszystymi psami z długimi, grubymi futrami, które rozlewają się wszędzie.

Potrzebują regularnego szczotkowania, aby zmniejszyć ilość włosów, które kończą się na podłodze i meblach.

Szczotkowanie raz dziennie pomaga utrzymać ich błyszczące futro w dobrym stanie.

Ilość zrzucania nie zmienia się w zależności od koloru płaszcza - wszystkie kolory Saint Bernard zrzucają tę samą ilość.

Szczenięta mogą urodzić się o jednym kolorze i zmieniać się wraz z wiekiem i rozwojem pigmentu.

Możliwe, że progresja jest bardzo subtelna, ale jest mało prawdopodobne, że zmienią się drastycznie z jednego koloru na drugi.

Czerwony szczeniak św. Bernarda może rozwinąć się w mahon, co jest bardziej prawdopodobnym wynikiem rozwoju pigmentu.

Dorosłe psy również mogą zmieniać kolor, ale jest to bardziej prawdopodobne ze względu na warunki skóry, ekspozycję na słońce lub złą dietę, a nie progresję pigmentu.

Szczenięta mogą urodzić się z jaśniejszymi lub ciemniejszymi odcieniami, które następnie rozwijają się w ich stałych kolorach futra w miarę wzrostu.

Zmiana ta może być szczególnie widoczna u ras takich jak bernardynki, u których ostateczny wzór futra i kolorystyka mogą być w pełni ustalone dopiero w wieku około dwóch lat.

Obserwowanie tych zmian może być dla właścicieli fascynujące, gdy obserwują, jak ich szczeniak rośnie w dorosły płaszcz.

Regularne pielęgnacje są niezbędne do utrzymania żywego koloru futra św. Bernarda, a szczotkowanie go kilka razy w tygodniu pomaga usuwać brud i rozprzestrzeniać naturalne oleje na futro, wzmacniając jego połysk i kolor.

Szampon dla psów wysokiej jakości jest niezbędny w przypadku okazjonalnego kąpieli, ponieważ powinien być odpowiedni do rodzaju i koloru futra rasy, co pomoże utrzymać futro zdrowe i żywe.

Żywność bogata w niezbędne kwasy tłuszczowe, witaminy i składniki mineralne jest niezbędna do utrzymania wewnętrznego zdrowia futra.

Ważne są również regularne kontrole u weterynarza w celu rozwiązania wszelkich podstawowych problemów zdrowotnych, które mogą mieć wpływ na stan futra.

P: Jakie są najczęstsze barwy psów Saint Bernard?

O: Najczęstszymi kolorami są czerwony i biały, z charakterystyczną czarną maską na twarzy.

P: Jaki jest najrzadszy kolor św. Bernarda?

O: Najbardziej rzadkim kolorem jest trójkolor, czyli mieszanka czerwonego, białego i czarnego.

P: Czy św. Bernardy mogą być w innych kolorach oprócz czerwonego i białego?

O: Tak, można je mieć również w kolorze brindle i czarnym, ale te kolory są rzadziej spotykane.

P: Skąd mam wiedzieć, czy mój św. Bernard jest czystokrwnym?

Odpowiedź: Poszukaj certyfikatu rejestracyjnego od renomowanego klubu hodowli psów, na przykład AKC.

P: Dlaczego św. Bernardowie mają charakterystyczną czarną maskę na twarzy?

O: Ta maska jest wynikiem ich genetycznego układu i jest cechą charakterystyczną rasy.

P: Czy św. Bernardy mogą być innego koloru oprócz wymienionych?

O: Nie, w standardzie rasy za akceptowalne kolory uznaje się tylko czerwone i białe, brindle i czarne.