Zrozumienie kolorów widzianych przez psa i jego ograniczeń

Psy mają unikalny system wzrokowy, który pozwala im widzieć świat inaczej niż ludzie.

Psy widzą kolory w widmie niebieskim i żółtym, ale nie w czerwonym, ponieważ ich stożki są wrażliwe na długości fal od 450 do 495 nanometrów, co odpowiada światłu niebieskiemu i żółtemu.

Ich ograniczone widzenie kolorów może utrudniać im rozróżnienie niektórych kolorów, zwłaszcza odcieni zieleni i czerwieni. Zauważyłem, że mój własny pies ma problemy z rozróżnieniem zielonej kuli od czerwonej, więc to ma sens.

Psy widzą świat za pośrednictwem odcieni żółtego, niebieskiego i szarego. Ich wzrok jest dwubarwny, co oznacza, że mają dwa typy stożków w oczach, które mogą wykrywać kombinacje kolorów żółtego i niebieskiego.

Expand your knowledge: Pies Ma Dwa Kolory W Jednym Oku

Psy nie widzą czerwonego i zielonego, które są dla nas różnymi kolorami, zamiast tego widzą te kolory jako odcienie szarości, ponieważ ich mózgi interpretują sygnały z ich komórek stożkowych inaczej niż ludzie.

Pies ma doskonałe widzenie nocne, dzięki wyostrzonemu czujnikowi ruchu, dzięki czemu łatwiej łapie piłki i zabawki, nawet w warunkach słabego oświetlenia.

Jeśli chcesz, by twój pies dostrzegł dokładnie ten sam kolor, wybierz zabawki w niebieskim lub żółtym kolorze.

Oto przybliżony obraz tego, co widzą psy:

Psy mogą używać innych wskazówek do rozróżniania kolorów, ale nie jest jasne, jak ich mózgi interpretują te kolory.

Psy widzą światło ultrafioletowe, które jest blokowane przez ludzkie soczewki. To oznacza, że mogą widzieć więcej niebieskiego światła niż my. Jednak to niekoniecznie oznacza, że mogą widzieć szerszy zakres kolorów niż ludzie.

Ich oczy mają większą soczewkę i powierzchnię rogówki, a także odblaskową błonę o nazwie tapetum, która poprawia widzenie nocne.

W rzeczywistości, psy mają więcej prętów w siatkówce, co poprawia widzenie w niskim świetle, ponieważ muszą być w stanie zobaczyć ruch i śledzić ofiarę w ciemności.

W siatkówce znajdują się komórki czujące światło, w tym pręty i stożki, które są wrażliwe na ruch i działają przy słabym oświetleniu, podczas gdy stożki kontrolują percepcję kolorów w jasnym świetle.

Psy mają więcej prętów niż stożków, podczas gdy ludzie mają więcej stożków. To powoduje dużą różnicę w ich percepcji koloru. Psy są dwubarwne, co oznacza, że mają tylko dwa rodzaje stożków, podczas gdy ludzie są trójbarwne, z trzema rodzajami stożków.

Oto porównanie sposobu, w jaki ludzie i psy rejestrują spektrum kolorów:

Nic więc dziwnego, że psy uwielbiają bawić się żółtymi piłeczkami tenisowymi - jest to jeden z niewielu kolorów, które widzą wyraźnie!

Psy postrzegają świat inaczej niż ludzie, a niektóre popularne mity zostały przez lata zdemaskowane.

Pomysł, że psy widzą tylko czarno-białe odcienie, pochodzi od Willa Judy'ego, psychiatry i pisarza, który twierdził, że psy widzą pojedyncze odcienie i odcienie, a tylko ogólne zarysy i kształty.

Psy są ślepe na kolory, co oznacza, że nie widzą kolorów tak jak ludzie.

Psy postrzegają świat w odcieniach żółtego, niebieskiego i szarego, a nie czarno-białego, jak sądzą niektórzy.

Pomysł, że psy widzą tylko w odcieniach czarno-białego, został po raz pierwszy zaproponowany przez Willa Judy w jego podręczniku z 1937 r., "Trening the Dog". Napisał, że psy widzą świat jako różne odcienie czarnego i szarego.

Psy mają doskonałe widzenie nocne, ponieważ ich czujniki ruchu są o wiele bardziej ostre niż ludzkie, co oznacza, że mogą złapać piłkę w ciemności, nawet jeśli jej nie widzisz.

W rzeczywistości psy widzą kolory, ale nie całe spektrum. Widzą kolory żółte, niebieskie i szare, a nawet mogą odróżniać różne odcienie niebieskiego.

Oto kilka kolorów, które widzą psy:

Niektóre psy mają problemy z odróżnieniem czerwieni i pomarańczowej od zielonej trawy, dlatego niektóre psy mają problemy ze znalezieniem czerwonych lub pomarańczowych zabawek na trawiastym polu.

Psy z dwubarwnym wzrokiem nadal mogą być niezawodnymi zwierzętami, ponieważ używają wszystkich swoich zmysłów do poruszania się po świecie.

Psy przewodniki są szkolone przez 4-6 miesięcy w młodym wieku, aby rozwinąć umiejętności niezbędne do ich roli.

Najczęstszymi rasami wykorzystywanymi jako psy przewodniki są labrador retriever, owczarek niemiecki, pudel, border collie i owczarek australijski.

Muszą też wykazywać określony temperament i doskonalić się w wychowywaniu posłuszeństwa, aby być uznanymi za kandydatów do tej roli.

Psy przewodniki opierają się nie tylko na wzroku, ale także używają ich węchu, słuchu i świadomości przestrzennej do wykrywania potencjalnych zagrożeń i bezpiecznego prowadzenia swoich opiekunów.