Czas życia psa z zespołem Cushinga: zrozumienie tego schorzenia

Życie z psem, u którego zdiagnozowano chorobę Cushinga, może być trudne, ale zrozumienie tego schorzenia pomoże ci lepiej dbać o swojego futrzanego przyjaciela.

To stan powoduje, że nadnercza wytwarza zbyt dużo kortyzolu, co prowadzi do szeregu objawów.

Psy z chorobą Cushinga często doświadczają zwiększonego pragnienia i moczu, ponieważ ich ciała próbują wypłukać nadmiar kortyzolu.

Related reading: Choroba Cushinga

Choroba Cushinga powoduje, że nadnercza psa wytwarzają zbyt dużo kortyzolu, hormonu stresu, który wywiera nacisk na układ sercowo-naczyniowy, powoduje oporność na insulinę i osłabia układ odpornościowy.

Psy z chorobą Cushinga często wykazują takie objawy, jak duże ilości jedzenia i picia, dyszczenie i częste moczanie w krótkim czasie.

Najczęstszą przyczyną choroby Cushinga u psów jest gruczoł przysadkowy, łagodny guz, który rośnie powoli i wydziela ACTH, który stymuluje nadnercza do wytwarzania kortyzolu.

Here's an interesting read: Lek Na Długość Życia Psa

Choroba Cushinga może być również spowodowana przez masę nadnerczy, taką jak łagodny gruczoł gruczołowy lub nowotworowy rak, lub przez długotrwałe stosowanie kortykosteroidów, takich jak prednizon.

Niektóre rasy, w tym pudle, Yorkshire Terrier i dachshundy, mogą być predysponowane do choroby Cushinga z powodu genetyki.

Oto typowe objawy kliniczne choroby Cushinga:

Ostateczna diagnoza choroby Cushinga może być trudna, ale często opiera się na połączeniu objawów klinicznych, wyników badań laboratoryjnych i testów obrazowych.

Choroba Cushinga ma tendencję do występowania u starszych psów, ze zwiększonym ryzykiem po ukończeniu 12 roku życia.

Obie formy endogennego HAC wydają się występować częściej u psów z nadwagą.

ADH ma tendencję do występowania u psów średniej i dużej rasy, z predyspozycją do występowania u samic w 60-65% przypadków. Z drugiej strony, PDH występuje powszechnie u małych psów, zwłaszcza dachshundów, beagli, pudli, ras terrierów i miniaturowych sznauzerów.

Najczęstsze objawy kliniczne HAC to polidipsja, poliuria, polifagia, nietolerancja ciepła, letarg, powiększenie brzucha, osłabienie mięśni, przyrost masy ciała, tchnienie, łysienie i hiperpigmentacja.

Oto podsumowanie typowych objawów klinicznych HAC:

Należy pamiętać, że u 5-10% pacjentów z HAC występuje jednoczesna cukrzyca, która może wykazywać utratę masy ciała zamiast jej zwiększenia.

Choroba Cushinga u psów jest często spowodowana przez łagodny guz w przysadce mózgowej, która wydziela hormon pobudzający nadnercza do wytwarzania kortyzolu.

Ten rodzaj guza jest najczęstszą przyczyną choroby Cushinga i jest powolnie rosnący.

Psy, które otrzymują kortykosteroidy, takie jak prednizon, w celu leczenia innego schorzenia, mogą również rozwinąć chorobę Cushinga, znaną jako iatrogeniczna choroba Cushinga.

Wynika to z faktu, że lek wpływa na organizm w podobny sposób jak kortyzol, a objawy są zazwyczaj odwracalne po przerwaniu leczenia pod nadzorem lekarza weterynarii.

Niektóre rasy, w tym pudle, jorkshirskie teriery i dachshundi, mogą być predysponowane do choroby Cushinga ze względu na swoją genetykę.

Choroba Cushinga występuje głównie u psów w średnim i starszym wieku, zazwyczaj w wieku od 7 do 12 lat.

Około 85% psów z naturalnie występującym hiperadrenokortycyzmem ma hiperadrenokortycyzm zależny od przysadki mózgowej, podczas gdy 15% ma nowotwór nadnerczy produkujący kortyzol.

U psów odnotowano predyspozycję płciową, przy czym około 75% dotkniętych chorobą psów to samice.

Niektóre badania nie wykazały jednak związku z seksem u psów.

Diagnozowanie choroby Cushinga u psów może być skomplikowanym procesem, ale niezbędne jest jego prawidłowe wykonanie, aby zapewnić odpowiednie leczenie.

Pierwszym krokiem do zdiagnozowania choroby Cushinga jest badanie fizyczne i dogłębna rozmowa z lekarzem weterynarii na temat objawów występujących u psa.

Do diagnozowania choroby Cushinga u psów stosuje się dwa główne testy: test supresji deksametazonu w niskiej dawce (LDDST) oraz test stymulacji ACTH.

Test stymulacji ACTH polega na wstrzyknięciu syntetycznego ACTH psu, a następnie pomiarze poziomu kortyzolu przed i po wstrzyknięciu.

Analiza moczu i hodowla moczu mogą być również częścią procesu diagnostycznego w celu wykluczenia innych możliwych schorzeń.

Oto streszczenie testów diagnostycznych stosowanych do diagnozowania choroby Cushinga:

Należy pamiętać, że żaden pojedynczy test lub kombinacja testów nie jest w 100% dokładna w diagnozowaniu choroby Cushinga. Diagnoza powinna być oparta na połączeniu objawów klinicznych, nieprawidłowości laboratoryjnych i wyników testów diagnostycznych.

Operacja jest opcją w chorobie Cushinga, ale nie zawsze jest najlepszym wyborem z powodu potencjalnych powikłań i ograniczonej dostępności.

Alternatywą jest leczenie medyczne, a do leczenia tego schorzenia stosuje się dwa główne leki: mitotan i trylostan.

Mitotan działa poprzez selektywne niszczenie komórek wytwarzających kortyzol w nadnerczach, podczas gdy trylostan blokuje produkcję kortyzolu.

Podczas stosowania obu leków niezbędne są regularne badania krwi i monitorowanie, a dawka może wymagać z czasem dostosowania.

Dieta o niskiej zawartości tłuszczu jest zazwyczaj zalecana dla psów z chorobą Cushinga, a potencjalne opcje diety obejmują dietę Royal Canin Adult Low Fat Diet lub Hill' s Prescription Diet i/d.

Psy z chorobą Cushinga powinny być przez resztę życia poddawane ciągłemu monitorowaniu, takim jak badania krwi i testy stymulacji ACTH, w celu zapewnienia odpowiedniej dawki leku i kontrolowania objawów.

Leki takie jak mitotan i trylostan wymagają regularnych badań i badań krwi, aby zapewnić prawidłowe dawkowanie i kontrolowanie objawów.

Oto niektóre typowe leki stosowane w leczeniu choroby Cushinga u psów:

Niezależnie od wybranego leku, ważne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji weterynarza, aby zapewnić najlepszy możliwy wynik dla psa.

Prognoza dla psów z chorobą Cushinga jest zróżnicowana, ale leczenie może wydłużyć czas przeżycia.

Czas przeżycia psa może się znacznie różnić, średnio około dwóch lat. Tylko 10% pacjentów żyje ponad cztery lata. Jednak przy odpowiednim leczeniu i opiece wiele psów może żyć normalnie przez kilka lat.

Choroba Cushinga może prowadzić do powikłań po roku lub dwóch, jeśli nie zostanie leczona.

Skuteczność leczenia zależy od różnych czynników, w tym od wieku psa, ogólnego stanu zdrowia i rodzaju zastosowanego leczenia.

Oto niektóre ogólne statystyki dotyczące czasu przeżycia psów z chorobą Cushinga:

Ważne jest, aby ściśle współpracować z weterynarzem w celu opracowania dostosowanego planu leczenia i regularnego monitorowania stanu psa.

Psy z chorobą Cushinga mogą żyć przez kilka lat przy odpowiednim leczeniu, ale ich długość życia jest często krótsza niż u psów bez tej choroby.

Ich waga może znacznie się zmieniać, dlatego konieczne jest monitorowanie ich diety i ćwiczeń fizycznych, aby zapobiec otyłości i związanym z nią problemom zdrowotnym.

Z oczekiwaną długością życia od 1 do 3 lat po diagnozie, ważne jest, aby jak najlepiej wykorzystać czas spędzony ze swoim futrzanym przyjacielem.

Recommended read: Ile Lat Żyje Angielski Labrador

Choroba Cushinga może mieć znaczący wpływ na ogólny stan zdrowia psa, prowadząc do różnych schorzeń i powikłań.

Problemy z nerkami są częstym działaniem niepożądanym, spowodowanym przez wysokie ciśnienie krwi i utratę białka w moczu, co może prowadzić do infekcji nerek i kamieni pęcherza moczowego.

Wątroba może być również dotknięta, a próżniowa hepatopatia powoduje powstawanie nieprawidłowych otworów w komórkach wątroby, co może prowadzić do zaburzeń czynności wątroby.

Kolejnym powszechnym problemem jest cukrzyca, ponieważ nadmierne stężenie kortyzolu może zakłócić regulację poziomu cukru we krwi, zwiększając ryzyko zachorowania na cukrzycę.

Częstym objawem są przewlekłe choroby skóry, w tym cienka lub krucha skóra, wypadanie włosów i powtarzające się infekcje skóry.

Wysokie ciśnienie krwi i skrzepy krwi są również potencjalnymi powikłaniami, a w ciężkich przypadkach możliwe są nawet zagrażające życiu schorzenia, takie jak zakrzepowanie płucne.

Choroba Cushinga jest poważną chorobą u psów, która może być spowodowana długotrwałym stosowaniem sterydów.

Stany te występują, gdy nadmierne stosowanie sterydów sztucznie podnosi poziom kortyzolu w organizmie.

Lekarz weterynarii może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki leków steroidowych, a jednocześnie monitorowanie stanu zdrowia psa.

Może to pomóc przywrócić prawidłowe funkcjonowanie nadnerczy psa i zapobiec dalszym powikłaniom związanym z podwyższonym poziomem kortyzolu.