Dlaczego mój pies zmienia kolor i co z tym zrobić?

Autor

Wyświetleń 38

Mały pies w kolorowym musztardzie leży w studiu
Źródło: pexels.com, Mały pies w kolorowym musztardzie leży w studiu

Jeśli twój pies zmienia kolor, to naturalne, że się martwisz i zastanawiasz się, co się dzieje.

Witilig jest stosunkowo rzadką chorobą u psów, ale częściej występuje u niektórych ras, takich jak dalmatyńczycy.

U psów z bielaczką mogą występować również inne objawy, takie jak uszkodzenia skóry lub stan zapalny.

Przyczyny zmiany koloru nosa u psa

Zmiany koloru nosa psa mogą być spowodowane przez różne czynniki i ważne jest, aby zrozumieć, co może stać za zmianą, aby zapewnić zdrowie Twojego futrzanego przyjaciela.

Niektóre zmiany koloru nosa u psów są całkowicie normalne, takie jak występowanie "psiego nosa śnieżnego" w zimie lub w klimacie zimnym, które mogą być związane z temperaturą lub niektórymi enzymami.

Expand your knowledge: Kolory Nosa Psa

Źródło: youtube.com, Dlaczego nos psa zmienia kolor?

W niektórych przypadkach zmiana koloru nosa psa może być wynikiem mutacji genetycznej, prowadzącej do stanu znanego jako Dudley nos.

Dudley nos nie jest koniecznie powodem do obaw, ale to zawsze dobry pomysł, aby mieć oko na ogólne zdrowie psa.

Istnieje kilka objawów, które mogą wskazywać na poważniejsze problemy zdrowotne, takie jak zaburzenia autoimmunologiczne, schorzenie tarczycy lub rak. Należą do nich kichanie, tarcie nosa, wydzielanie z nosa, podniesienie skóry, rany, swędzenie lub podrażnienie wokół nosa, wielokrotne dotykanie nosa, pęknięcia, gładszą niż zwykle strukturę nosa lub jakiekolwiek oznaki bólu.

Jeśli zauważysz jakąś z tych czerwonych flag, ważne jest, aby umówić się na wizytę u weterynarza, aby wykluczyć wszelkie potencjalne problemy zdrowotne.

Oto krótki przegląd możliwych przyczyn zmian koloru nosa psa:

Leczenie i środki zaradcze

Źródło: youtube.com, Jak zapobiec plamom łzowym u psa

Maści steroidowe mogą być stosowane w leczeniu objawów pierwotnego hiperpigmentacji u psów.

Kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie, ponieważ pozwala to na skuteczniejsze leczenie objawów.

Do leczenia pierwotnego hiperpigmentacji można również stosować specjalne szampony.

W miarę nasilenia lub pogorszenia się objawów mogą być przepisywane inne leki.

Jeśli u psa występuje hiperpigmentacja wtórna, najważniejsze jest leczenie przyczyny.

W leczeniu infekcji drożdżowych lub bakteryjnych mogą być przepisywane leki przeciwgrzybicze lub antybiotyki.

Aby pomóc w leczeniu hiperpigmentacji, zaleca się stosowanie szamponów leczniczych 2-3 razy w tygodniu.

Powtórka hiperpigmentacji jest bardziej prawdopodobna, jeśli przyczyna nie została prawidłowo leczona.

Leczenie infekcji drożdżowych lub bakteryjnych, oprócz hiperpigmentacji, jest niezbędne dla psów z hiperpigmentacją wtórną.

Lekarz weterynarii może leczyć wszelkie infekcje występujące w połączeniu z hiperpigmentacją.

Worth a look: Pies Z Ibizy

Warunki i zaburzenia

Hiperpigmentacja u psów może być spowodowana różnymi schorzeniami, w tym alergią, niedoczynnością tarczycy i systemicznym toczniem erytematycznym, przewlekłą chorobą immunologiczną.

Niektóre powszechne przyczyny hiperpigmentacji u psów to:

  • Malassezia - rodzaj infekcji drożdży
  • Demodykoza - stan wynikający z obecności pasożytniczych roztoczy
  • Zespół Pseudo-Cushinga - zaburzenie endokrynologiczne występujące u psów w średnim i starszym wieku

Jeśli u psa występuje hiperpigmentacja, konieczne jest zbadanie go przez weterynarza w celu ustalenia przyczyny i opracowania skutecznego planu leczenia.

Błyskawica

Zdjęcie z bliska nosa psa
Źródło: pexels.com, Zdjęcie z bliska nosa psa

Błyszczenie jest stanem, w którym skóra stopniowo traci pigmentację, powodując pojawienie się białych plam.

Niektóre rasy są bardziej podatne na bielactwo, w tym Dachshunde, Dobermany, Rottweilery, Labradory i owczarki niemieckie. Te rasy są bardziej podatne na rozwój bielactwa z powodu predyspozycji genetycznej.

Witilig może dotyczyć całego ciała psa, a nie tylko nosa. Kiedy skóra psa zaczyna stawać się biała, stan ten nie jest odwracalny. Jednak pies z vitiligem jest nadal całkowicie zdrowy, a stan ten wpływa tylko na jego wygląd.

U psów z bielaczką uszkodzone są komórki produkujące pigment skóry, zwane melanocytami, co prowadzi do utraty pigmentacji i pojawienia się białych plam.

Oto niektóre rasy, u których występuje większe ryzyko wystąpienia bielactwa:

  • Dachshunds
  • Doberman Pinschers
  • Rottweiler
  • Labrador Retrievers
  • German Shepherds

Hiperpigmentacja

Hiperpigmentacja jest częstym stanem, który może dotyczyć psów każdej rasy.

Kobieta dająca smakołyki psom nosząca płaszcze deszczowe siedząca na ławce
Źródło: pexels.com, Kobieta dająca smakołyki psom nosząca płaszcze deszczowe siedząca na ławce

Hiperpigmentacja pierwotna jest rzadkim schorzeniem, które może wystąpić u każdej rasy, ale częściej występuje u dachshundów poniżej jednego roku życia.

Hiperpigmentacja wtórna jest często wywoływana przez stan zapalny lub tarcie, co prowadzi do zmian skórnych, takich jak zagęszczenie skóry, zapach, wypadanie włosów i dyskomfort.

Niektóre choroby, które mogą powodować hiperpigmentację u psów, to alergie, niedoczynność tarczycy, zespół pseudo- Cushinga, systemiczny toczeń krwionośny, Malassezia i demodykoza.

Jeśli twój pies ma hiperpigmentację, twój weterynarz może pomóc zdiagnozować przyczynę i opracować skuteczny plan leczenia.

Oto niektóre rasy, które są podatne na wtórne hiperpigmentację:

  • Basset Hounds
  • German Shepherds
  • Irish Setters
  • Yorkshire Terriers
  • Great Danes
  • Dobermans
  • Labradors
  • Dalmatyńczycy
  • Border Collies
  • Lhasa Apsos
  • Labrador Retrievers
  • Jack Russell Terriers
  • Golden Retrievers
  • Pugs

W niektórych przypadkach hiperpigmentacja może być oznaką problemów zdrowotnych, takich jak zaburzenia autoimmunologiczne, choroby tarczycy lub raka.

  • Kichnięcie
  • Cieranie nosa
  • Wypływy z nosa
  • Podniesiona skóra
  • Boli
  • Świąd lub podrażnienie wokół nosa
  • Wielokrotne łapanie nosa
  • Pęknięcia
  • Gładszą niż zwykle strukturę nosa
  • Jakiekolwiek oznaki bólu

Heterochromia Dziedziczenie

Zdjęcie psów w pobliżu płotu
Źródło: pexels.com, Zdjęcie psów w pobliżu płotu

Dziedziczna heterochromia jest spowodowana przez określone geny, często te same geny, które określają kolor płaszcza.

Naukowcy zidentyfikowali 15 genów, które odgrywają rolę w fenotypach psiego koloru futra.

Gen Merle jest związany z wieloma zaburzeniami słuchu i oczu, w tym ślepotą i głuchotą.

Psy z genem merle są bardziej narażone na heterochromię niż psy bez tego genu.

Gen piebald, zwany również genem białych plam, może również powodować heterochromię i głuchotę.

Niektóre rasy psów są o wiele bardziej podatne na rozmaite kolory oczu niż inne, na przykład owczarki australijskie, huski syberyjskie i duńskie.

Badania sugerują, że może 10% Huskies syberyjskich jest albo podwójnych oczu lub częściowo oczu.

Gen merle jest niekompletnym genem dominującym, co oznacza, że tylko jeden rodzic potrzebuje genu merle, aby przekazać go następnemu pokoleniu.

Nieskrupulowi hodowcy mogą wyhodować ślepe i/lub głuche psy i sprzedawać je nabywcom szczeniąt, którzy nie są świadomi dodatkowych wyzwań.

See what others are reading: Kolory Oczu Psa

Wanda Woźniak

Autor tekstów

Wanda Woźniak jest zaangażowaną pisarką z pasją do dobrostanu i zachowania zwierząt. Jej artykuły dotyczące szkolenia i opieki nad psami zdobyły jej reputację świadomego i współczującego głosu w społeczności. Specjalizując się w golden retrieverach, dzieli się swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami, aby pomóc właścicielom lepiej zrozumieć i połączyć się ze swoimi zwierzętami domowymi.

Podoba Ci się to, co czytasz? Bądź na bieżąco!

Dołącz do naszej społeczności, aby uzyskać spostrzeżenia, porady i nie tylko.